چین با پرتاب کاوشگر تیان‌ون- ۲ به فضا، اولین مأموریت خود برای جمع‌آوری نمونه‌هایی از سنگ‌های باستانی یک سیارک نزدیک به زمین را آغاز کرد.
این مأموریت بخشی از تلاش فضایی چین طی ده سال آینده است که شامل فرود ربات‌ها روی نیمهٔ تاریک ماه، راه‌اندازی ایستگاه فضایی ملی در مدار زمین و سرمایه‌گذاری گسترده برای اعزام انسان به ماه تا سال ۲۰۳۰ می‌شود.
موشک لانگ مارچ بی۳ ساعت یک و ۳۱ دقیقه بامداد پنجشنبه هشتم خرداد از مرکز پرتاب ماهواره‌ای ژیچانگ بلند شد و کاوشگر رباتیک تیان‌ون-۲ را به فضا برد. خبرگزاری رسمی چین، شینهوا، پرتاب تیان‌ون-۲ را تأیید کرد و آن را یک «موفقیت کامل» خواند.
این کاوشگر قرار است تا ژوئیه سال ۲۰۲۶ به سیارک کوچک «۴۶۹۲۱۹ کاموʻآلوئا» برسد که در فاصله‌ای بین ۱۵ تا ۳۹ میلیون کیلومتری زمین در حرکت است. پیش‌بینی می‌شود تیان‌ون-۲ کپسولی پر از سنگ‌های مربوط به دوران باستانی کهکشان‌ها را حمل کرده و در نوامبر ۲۰۲۷ به زمین بیاورد.
این کاوشگر سپس به سمت هدف دوم خود، دنباله‌دار کمربند اصلی «پی۳۱۱/پان‌استارز»، سفر می‌کند که چندسال طول خواهد کشید، زیرا نزدیک‌ترین فاصلهٔ این دنباله‌دار به زمین حدود ۱۳۷ میلیون مایل است.
این دنباله‌دار در کمربند اصلی سیارک‌ها، بین مریخ و مشتری قرار دارد و بسیار نزدیک‌تر به خورشید است تا منطقه‌ای که دنباله‌دارهای معمولی در آن قرار دارند.
این مکان عجیب، احتمالاً فاقد دنباله‌دارهای معمولی با سطح پوشیده از یخ است، زیرا یخ‌های سطحی پس از تبخیر، دم‌های خاص آن‌ها را شکل می‌دهند.
یک مقام رسمی از سازمان فضایی ملی چین اعلام کرد که تیان‌ون-۲ به مطالعهٔ ژرف ویژگی‌های اصلی «کاموʻآلوئا» و «پی۳۱۱» خواهد پرداخت، از جمله احتمالاً مواد پرتاب‌شده از سیارک دنباله‌دار دوم.
بازگرداندن نمونه‌ها از «کاموʻآلوئا» بسیار چالش‌برانگیزتر از مأموریت‌های موفق چین به ماه است، عمدتاً به این دلیل که جاذبه این سیارک بسیار کمتر از ماه است و فرود و جمع‌آوری نمونه‌ها را بسیار دشوارتر می‌کند.
ماموریت هایابوسای ژاپن، که در سال ۲۰۱۰ نمونه‌هایی از یک سیارک کوچک را جمع‌آوری کرد، اولین مأموریت از این نوع در جهان بود و پس از آن، مأموریت ریوگو در سال ۲۰۱۹ انجام شد.
در سال ۲۰۲۰، اولین مأموریت نمونه‌برداری از یک سیارک توسط آمریکا، نمونه‌هایی از سیارک بنتو را به زمین آورد.
کاموʻآلوئا به عنوان یک سیارک نزدیک به زمین شناخته می‌شود که حدود یک قرن است به دور خورشید می‌چرخد و به گفتهٔ ناسا، اندازهٔ آن بین ۱۲۰ فوت تا ۳۰۰ فوت (۴۰ تا ۱۰۰ متر) تخمین زده می‌شود.
سلف تیان‌ون-۲، ماموریت تیان‌ون-۱ بود که در سال ۲۰۲۰ به فضا پرتاب شد. آن اولین مأموریت چین به مریخ بود که پس از یک سفر شش ماهه، با موفقیت روی دشت وسیعی به نام اوتیوپیا پلانتیا فرود آمد.
چین در حال حاضر در حال برنامه‌ریزی برای سومین ماموریت بین سیاره‌ای خود، تیان‌ون-۳، است که به طور موقت برای سال ۲۰۲۸ برنامه‌ریزی شده و ممکن است اولین کشوری باشد که نمونه‌ها را از مریخ به زمین می‌آورد.
سازمان فضایی ملی چین ماه آوریل اعلام کرد که ظرفیت حمل بار برای کشورهای خارجی و مؤسسات تحقیقاتی بر روی مدارگرد و فرودگری که قرار است سیاره سرخ را کاوش کنند، ۲۰ کیلوگرم است.
