بهرام عکاشه، بنیانگذار «دانش زلزله‌شناسی» در ایران و استاد مؤسسهٔ ژئوفیزیک دانشگاه تهران، روز دوشنبه ۱۲ خرداد در ۸۹ سالگی درگذشت.
آقای عکاشه متولد سال ۱۳۱۵ در مسجدسلیمان بود. او در سال ۱۳۴۸ در مؤسسهٔ ژئوفیزیک دانشگاه تهران مشغول به کار شد و در سال ۱۳۶۴ به مرتبهٔ استادی رسید.
وی سال‌ها رئیس بخش زلزله‌شناسی مؤسسهٔ ژئوفیزیک دانشگاه تهران بود و پس از ۳۰ سال فعالیت بازنشسته شد. آقای عکاشه همچنین به مدت ۱۴ سال ریاست گروه ژئوفیزیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال را بر عهده داشت.
او دارای یک کتاب تالیفی، ١٠٠ مقاله در منابع داخلی و ٣۵ مقالهٔ خارجی است. ساخت و راه‌اندازی چند پایگاه زلزله‌نگاری، مطالعات طیف طراحی ساخت راکتور تحقیقاتی تهران، تحلیل و کنترل مقاومت ساختمان راکتور تحقیقاتی سازمان انرژی اتمی ایران در برابر نیروهای زلزله و… از جمله فعالیت‌ها و عناوین مقالات او است.
فعالیت‌های آقای عکاشه همواره فراتر از مسئولیت‌های اداری‌اش بود؛ او با ساخت و راه‌اندازی پایگاه‌های زلزله‌نگاری، اطلاعات حیاتی را برای شناسایی و پیش‌بینی زلزله‌ها گردآوری می‌کرد.
او از جمله کسانی بود که بارها نسبت به وقوع زلزله در تهران و پیامدهای وحشتناک آن هشدار داد.
آقای عکاشه در این زمینه گفته بود: «من به عنوان یک زلزله‌شناس، ایمان دارم که تهران بار دیگر در اثر زلزله از بین می‌رود. اگر به تاریخ زلزله‌های منطقهٔ تهران مراجعه کنیم، متوجه می‌شویم که تهران هفت تا هشت بار بر اثر زلزله‌هایی با فاصله‌های ۱۵۰ ساله از بین رفته است».
او افزوده بود: «از آخرین زلزله در تهران ۱۸۴ سال گذشته است. از وقوع زلزله در تهران به دلیل ابعاد شهر، سازه‌های موجود، عرض جاده‌ها و میزان جمعیت وحشت داریم و اگر زلزله‌ای به وقوع بپیوندد، فاجعه خواهد بود».
آقای عکاشه به همین دلیل پیشنهاد انتقال پایتخت به شهر دیگری را داد و معتقد بود که «دو پایتختی بودن هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند و کشور‌های زیادی هستند که دو پایتخت دارند».
